Usvojen Prostorni plan Beograda

Skupština grada danas je usvojila Regionalni prostorni plan administrativnog područja Beograda, čime je završen dvogodišnji rad na pripremi i usaglašavanju ovog dokumenta izuzetno važnog za budući razvoj glavnog grada. Ovaj planski akt urađen je za ukupno 3.224 kvadratna kilometra prostora, sa oko 1.572.000 stanovnika. Obuhvata prostor svih 17 gradskih opština, ali i sedam opština u neposrednom okruženju koje sa njima čine „metropoliten Beograda”, kao i veći broj opština u prstenu oko grada koje su saobraćajno, energetski, industrijom, turizmom ili na neki drugi način funkcionalno povezane sa Beogradom.

  Izradu novog prostornog plana grada zajednički su finansirali i koordinirali grad i republika, a pripremila ga je ekspertska grupa Urbanističkog zavoda grada u saradnji sa velikim brojem stručnih institucija. Javni uvid o njegovom nacrtu odvijao se tokom decembra 2003. godine. Predlog prostornog plana Beograda, sačinjen nakon korekcija nacrta u skladu sa primedbama, prošao je stručnu proveru Republičke agencije za prostorno planiranje, kako i nalaže zakonska procedura, i gradske vlade, koja ga je verifikovala i uputila odbornicima na usvajanje.

– Ovo je, uz Generalni plan grada do 2021. godine, jedan od najvažnijih planskih akata za budući razvoj Beograda i  jedan od osnovnih instrumenata u implementaciji ideje održivog razvoja ovog područja. On će imati i veliku ulogu u usklađivanju svih generalnih planova na teritoriji grada, koji su do sada doneti za područje 10 gradskih opština i Mladenovac, a biće doneti i za preostale opštine u prigrađu. Njegovim usvajanjem  dobijamo odgovore na vrlo značajna otvorena pitanja daljeg razvoja grada, tim pre što će on predstavljati osnov za usklađivanje infrastrukturnih projekata u ovom delu Evrope – rekao je Ljubomir Anđelković, potpredsednik gradske vlade.

  Aleksandar Vučićević, rukovodilac tima koji je u Urbanističkom zavodu radio na pripremi prostornog plana grada, objasnio je odbornicima  da ovaj planski akt sadrži tri vremenske odrednice. Prva je 2006. godina, do kada treba doneti neophodna, ekonomski i ekološki opravdana rešenja. Drugi nivo obaveznosti je 2011. godina, kao rok za planske ideje koje mogu biti realizovane uz podršku Evropske unije. Period posle 2011.  ostaje za ona planska rešenja  kojima se dugoročno usmeravaju planski razvoj i uređivanje teritorije grada, uz podršku strukturnih fondova EU, čiji bi član do tada trebalo da postane i naša zemlja.